Spelt

Tja. Een gezonder alternatief moet natuurlijk wel een lékkerder alternatief zijn.. De kinderen vonden het speltbrood dat ik hen vanmiddag voorschotelde nou niet zo'n succes. 'Te droog' was het unanieme oordeel.

"Ja, maar" probeerde ik nog, "Je eet nu OERbrood! Dat verbouwen we al vanaf de steentijd!" en toverde via Google een Stenen tijdperk-schoolplaat tevoorschijn in de hoop wat avontuur en romantiek aan het brood toe te voegen. 
  

Maar zelfs het feit dat ik met een theatraal gevoel voor traditie de plakjes zelf van het brood zaagde, scheen totaal niet te appelleren aan enig historisch besef bij mijn kinderen. En ook niet bij te dragen aan een smeuïgger smaakbeleving trouwens. 

"Mag nu het normale brood weer op tafel? Dat is veel lekkerder.." smeekten ze.
"Ja, maar dit brood is .. is.. een soort SUPERbrood! Heeeeeel gezond. Zitten veel meer vitamines en mineralen in dan in gewoon brood. Daar word je heel blij van." 
"Blij?" fronsden ze.

Oke, oke, oke.. Zucht. Ik gaf op. En smeerde een royale laag Speculoos op hun Spelt-boterham. 


(Dan maar de rest voor Reinier bewaren.. 
 En ff vastleggen op foto..)