Het beest

Nog een half uur, dan staan Jan-Willem en Marlies op de stoep. De pasta-met-ham-en-venkel-schotel staat net in de oven. Vanuit de bijkeuken roept Reinier opeens om entomologische assistentie: "Kom eens kijken! Wat is dit voor dier!?" Op de lichte vloer staat een omgedraaide grote lege jampot. Met eronder een groot zwart kever-achtig insect. In de aanvalshouding. Het beest lijkt nog het meest op een kruising tussen een tot reuze afmetingen gemuteerde mier, oorwurm en schorpioen in één. Het staat hoog op zijn poten, rent schichtig heen en weer onder het glas en krult zijn achterlijf dreigend als een schorpioen omhoog. Binnen no time liggen we als voltallig gezin gefascineerd rond de jampot naar het beest te staren (de wetenschappelijke nieuwsgierigheid wint het bij ons toch altijd nét even van de angst en afkeer). Wat zou het voor iets zijn? We besluiten het voorlopig gevangen te houden tot onze vrienden arriveren. Hun vingers zijn net iets groener dan de onze, zij hebben meer kampeerervaring (en dus meer insectenkennis) en, niet onbelangrijk, ze hebben tijdens vier maanden in Afrika vast wel engere gemuteerde kevers voorbij zien komen. En jawel, Marlies identificeert onze engerd als de Stinkende kortschildkever. Even googelen levert onderstaande info en foto op.

Veel mensen kennen dit dier als het 'vuilnisbak-monster' dat tevoorschijn komt als de vuilnisbak of kliko wordt verplaatst, en vervaarlijk met de staart omhoog steekt. Bij verstoring wordt een dreighouding aangenomen; de kaken worden opengesperd, de tasters steken recht vooruit en de staart wordt net zoals bij een schorpioen naar voren gekromd. Indien de predator niet onder de indruk is, wordt een stinkende, melkwitte vloeistof afgescheiden waaraan de naam te danken is (de wetenschappelijke soortnaam olens betekent geurafgevend). Het is echter niet de staart die te vermijden valt, maar de stevige bovenkaken (mandibels) waarmee een pijnlijke beet gegeven kan worden.

Maar zelfs Stinkende kortschildkevers hebben ook recht op leven, dus hebben we (Reinier) hem weer de vrijheid gegeven. Of.. we durfden 'm gewoon niet dood te trappen uit angst dat hij door onze schoenzolen heen zou bijten... dat zou ook kunnen..