Vanmiddag weer heerlijk gelezen in een boek van een van mijn favoriete schrijvers:
Bill Bryson. Ik was met de kinderen naar speeltuin
Het Noorden gegaan om Reinier wat meer de ruimte te geven om verder te kunnen klussen aan onze slaapkamer (hij heeft afgelopen week zowel Judiths kamer als onze kamer gerestyled). Terwijl de kinderen als twee losgebroken veulens elk een andere richting opstoven met een specifiek speeltoestel in het vizier, zeeg ik in de schaduw van een boom op een bankje neer, schopte galant mijn sandaaltjes met stilettohakken uit en verborg me in 'Een huis vol'. Werd nog even ruw verstoort doordat Nathan een bloedneus viel. Ach arme. Ziet er ook direct zo dramatisch uit met al dat bloed.. jech. Natuurlijk niets bij me om het bloed mee te stelpen, op te vangen, weg te vegen (die moeders van tegenwoordig..), maar de plaatselijke buurt-oma, die waarschijnlijk elke dag in de speeltuin over 'haar' kinderen waakt, bood aan om bij haar thuis(!) een nat washandje en papieren zakdoekjes te halen. Lief! Toen ze na vijf (lange) minuten weer terug kwam, droop het bloed inmiddels op mijn blote voeten en kleurde daar onharmonieus met de nagellak op mijn tenen. Maar ach, na wat poetsen en schrobben zagen zowel zoon als moeder er weer speeltuinwaardig uit en kon ik me weer buigen over mijn boek. En dat boek is echt fantastisch.. ik ben inmiddels op de helft van de bijna 500 pagina's. Het zit boordevol historische, wetenschappelijke, technische en biologische weetjes. En echt zo met liefde en humor geschreven! I love this man. Het is dat ik al getrouwd ben, anders.. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten