Het was eigenlijk helemaal nog niet de bedoeling dat ik de 4EM zou lopen; ik heb nog nooit 6,4 km achter elkaar hardgelopen.. Maar toen ik Betty twee weken geleden op de IJsseldijk al hardlopend tegenkwam en een eindje met 'r mee rende, tipte ze me dat Amanda niet mee zou kunnen doen en ik haar startbewijs misschien wel zou kunnen overnemen. Ik wist direct dat dit een opportunity was die ik niet kon laten schieten én dat ik er eigenlijk nog niet klaar voor was, haha. Ach, ja, soms moet je gewoon maar even twee sporten van de ladder hoger reiken, just to see of je 't kunt.
En het is gelukt. Aan één stuk hardgelopen. #trots
Grappig: de laatste kilometer richting de finish gaan ook volslagen onbekenden je aanmoedigen. Echt heel leuk en lief! En, het helpt. #grotegrijns. Echter.. omdat ik onder Amanda's naam liep en haar naam op mijn buik had staan (samen met mijn startnummer etc.), waren de aanmoedigingen van het soort: "Kom op, Amanda, je kunt het!" en "Amanda! Amanda! Go, go, go!" en "Nog een klein stukje, Amanda, je bent er bijna!" Hahahaha
Laatste meters voor de finish.. |
Yeah! Gehaald! |
Nét na de finish stonden Judith&Reinier |
You did it, knap werk Mirjam!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Caroline