 |
| Deze had ik graag aan gewild.. |
De laatste keer dat ik de fantastische jurken van Alaïa zag, was in 1997 of 1998. De tentoonstelling die nu te zien is, met zijn creaties van de afgelopen tien, elf jaar, is een vervolg op die overzichtstentoonstelling.
Alaïa maakt sexy en supervrouwelijke kleding, die nooit ordinair is; het soort mode waar veel vrouwen zichzelf en veel mannen een vrouw graag in zien. Door de jaren heen is zijn silhouet nauwelijks veranderd. Jurken met strakke lijfjes en vaak wijd uitlopende rokken, de taille benadrukt en aan de voeten hoge pumps met zeer hoge hakken.
De tentoonstelling in het Groninger Museum bestaat uit kleding op door Alaïa zelf ontwikkelde poppen, die eigenlijk geen poppen zijn, maar transparante kunststof lijfjes zonder hoofd, hals en ledematen. Zonder poespas. Alaïa, die nooit een modeopleiding volgde maar op de kunstacademie van Tunis voor beeldhouwen koos, heeft dit bewust gedaan: "Bij een beeldententoonstelling zie je ook alleen de werken.”
Speciaal voor de tentoonstelling paste Alaïa alle 64 getoonde ontwerpen aan op de maten van de paspoppen, die nog net een fractie smaller zijn dan het gemiddelde model. Ook maakte hij de lange jurken een paar decimeter langer, en liet hij de andere kledingstukken hoger plaatsen.
De schouderlijn van de meeste kledingstukken ligt op 1 meter 80, waardoor de denkbeeldige vrouwen die ze dragen boven de 2 meter uitkomen. De ingreep geeft een onverwacht kijkje in het leven van Alaïa. Voor een man die maar anderhalve meter lang is, zijn bijna alle vrouwen immers reuzinnen.
Ik vond het in ieder geval geweldig om zulke lange, elfachtige vrouwen te zien :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten