"Nog een paar minuten, dan begint SHIROKURO, een expressieve dans-piano-voorstelling. Walter en ik wachten met spanning af. Het theater had namelijk nog even vermeld dat ivm de heftige, ruimtelijke expressie van de voorstelling, de eerste twee rijen op verzoek van de danser en de pianist worden vrijgelaten.
Eh. Ik kijk op mijn kaartje. Rij 1. Ah. Nu dus rij 3. En daarmee dus de eerste rij. O..kee. Nou eh... overspoel me dan maar, zou ik zeggen. Ik merk aan ’t eind wel welke zintuigen het nog doen
“Je beleeft SHIROKURO als een heftige liefdesaffaire waarin de partners muziek, dans en vormgeving elkaar tot extremen drijven, en daarin iets moois ontstaat. Soms liefdevol, soms kinky, fel en dan weer zacht.” (recensie in Trouw)
Ik houd wel van contrasten.
Bring it on."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten