Vorig jaar zag ik hier een schets van. En ik was direct verkocht. Die eenvoud...
Die sfeer.. van de jaren '40 in New York.
Dat verlangen..
Dat lot..
Prachtig.
Deze 6 min. durende animatie van Disney kreeg in 2012 zeer terecht een nominatie voor Best Animated Short Film bij de Academy Awards.
Ik heb er lang op moeten wachten, maar vandaag is ie dan voor het eerst voor het grote publiek te bewonderen (via Youtube)!
woensdag 30 januari 2013
Birdsongs of the wasteland
Maandag is ie verschenen en dinsdag (gisteren) heb ik 'm helemaal grijs gedraaid (lang leve Luisterpaal): 'Birdsongs of the wasteland', van Equinox, the peacekeeper. Wat een prachtig album. Vanmiddag koop ik 'm via iTunes.
"Akoestische singer-songwriter-stuff die treffend verrijkt wordt met
veldopnames van vogels op het platteland, een occupy- movementbetoger in
Brussel, feestende Colombianen en iemand die in Varanasi (de stad waar
de doden worden verbrand) zijn gezangen aan het oefenen is aan de oever
van de Ganges. Dat is ongeveer de ziel van het tweede album van Equinox,
The Peacekeeper. Een werkstuk met een tedere (soms ingetogen statige)
inborst en een klassiek hart qua arrangementen. Een reizend album dat
perfect tot zijn recht komt on the road maar ook op maat is van
huiskamers en een toer in het buitenland. Nooit sloganesk maar qua
teksten wel poëtisch zoekend naar de grote voorbeelden Bob Dylan en
Leonard Cohen. Mooi werk van globetrotter Wouter Buyst. 'Birdsongs On
The Waste Land', 's mans tweede plaat, nestelt zich probleemloos in je
oren."
Bram Vermeersch, RifRaf
Bram Vermeersch, RifRaf
maandag 28 januari 2013
Glass Farm
O, wat vind ik dit geweldig! De 'glazen boerderij' van architecten MVRDV. Op 17 januari geopend. Spiksplinternieuw dus. Ik zou er bijna voor naar Schijndel rijden om het van dichtbij te gaan bewonderen..
Door bombardementen in 1944 lag er in het Brabantse dorp Schijndeleen een extra groot marktplein. Winy Maas, één van de architecten van MVRDV, spoorde als 20-jarige in 1980 de toenmalige burgemeester al aan om de plek op te vullen.
Van veraf lijkt het de Glass Farm een doorsnee boerderij die je in de wijde omgeving zult vinden van Schijndel, maar het gebouw is 1,6 keer groter en gemaakt van een groot metalen frame en uiteraard glas, waarin beelden van een langgevel boerderij in gebrand zijn. Het nieuwe pronkstuk van het dorp telt 1800 m² aan glas en biedt straks 1600 m² aan ruimte voor winkels, restaurants, kantoren en een wellness-centrum.
Wat een cool idee.
Door bombardementen in 1944 lag er in het Brabantse dorp Schijndeleen een extra groot marktplein. Winy Maas, één van de architecten van MVRDV, spoorde als 20-jarige in 1980 de toenmalige burgemeester al aan om de plek op te vullen.
Van veraf lijkt het de Glass Farm een doorsnee boerderij die je in de wijde omgeving zult vinden van Schijndel, maar het gebouw is 1,6 keer groter en gemaakt van een groot metalen frame en uiteraard glas, waarin beelden van een langgevel boerderij in gebrand zijn. Het nieuwe pronkstuk van het dorp telt 1800 m² aan glas en biedt straks 1600 m² aan ruimte voor winkels, restaurants, kantoren en een wellness-centrum.
Wat een cool idee.
zaterdag 26 januari 2013
vrijdag 25 januari 2013
Kastor
'Kastor' is een presse papier en een punteslijper in één. Ontworpen door Alessi-designer Rodigo Torres.
Het houtverslindende bevertje was vorige week in Parijs voor het eerst te zien, tijdens dé interieurbeurs van Europa: Maison et Objet.
Uitzicht is een afstand die zich omkeert
Ons Bernke (nichtje van Reinier) debuteert deze maand met haar eerste dichtbundel 'Uitzicht is een afstand die zich omkeert'. Haar debuutbundel verschijnt op Gedichtendag, 31 januari. Heb 'm nét bij bol.com gereserveerd!
Onderstaand een gedicht van Bernke dat (met nog vijf van haar gedichten) al eerder in het jaarboek van het NLse literaire tijdschrift De Revisor verscheen. En dat ik wel toepasselijk vond met al die kou nu :-)
*
ik kon voor het eerst de stad niet meer aankijken
het was avond en kou drukte schouders naar de grond
een man liet op een afstand waar je niets van zeggen kon
zijn handen over mijn lichaam gaan
de mensen moesten naast de stoep lopen
ze hadden gezichten waar de wind in was geveegd
de geur van platgetreden straten
gepofte kastanjes, uitlaatgas
gestapeld in mijn neus
er is nog heel veel liefde in de warenhuizen
warme lucht door roosters omhoog geblazen
een opwaaiende jas, een openslaande deur
ik ben zes en sta met een plaatje genaaid in mijn zwempak
te treuzelen aan de kant
en denk: warmte komt met vlagen
ik vraag me af wat ik precies verloren ben
waarom ik steeds achterom kijk
goed vermomde tic
iets dat ik ook wel bij mezelf zoeken mag
want ik dacht: korte rokjes
dat pakt zo lekker licht
*
Onderstaand een gedicht van Bernke dat (met nog vijf van haar gedichten) al eerder in het jaarboek van het NLse literaire tijdschrift De Revisor verscheen. En dat ik wel toepasselijk vond met al die kou nu :-)
*
ik kon voor het eerst de stad niet meer aankijken
het was avond en kou drukte schouders naar de grond
een man liet op een afstand waar je niets van zeggen kon
zijn handen over mijn lichaam gaan
de mensen moesten naast de stoep lopen
ze hadden gezichten waar de wind in was geveegd
de geur van platgetreden straten
gepofte kastanjes, uitlaatgas
gestapeld in mijn neus
er is nog heel veel liefde in de warenhuizen
warme lucht door roosters omhoog geblazen
een opwaaiende jas, een openslaande deur
ik ben zes en sta met een plaatje genaaid in mijn zwempak
te treuzelen aan de kant
en denk: warmte komt met vlagen
ik vraag me af wat ik precies verloren ben
waarom ik steeds achterom kijk
goed vermomde tic
iets dat ik ook wel bij mezelf zoeken mag
want ik dacht: korte rokjes
dat pakt zo lekker licht
*
donderdag 24 januari 2013
Erwin Olaf en Neorealisme
Vanmiddag met buurvrouw Mirjam naar het Museum voor Moderne Kunst in Arnhem geweest. We gingen speciaal voor de tentoonstellingen 'In de schaduw van morgen. Neorealisme in Nederland' en 'Regressive' (met werk van Erwin Olaf).
'Regressive' bestond uit de fotoserie Dusk & Dawn (2009), de installatie Keyhole (2011) en de fotoserie Berlin (2012), alledrie van Erwin Olaf. Keyhole en Berlin zijn voor het eerst te zien in Nederland.
Mirjam en ik vonden de tentoonstelling over neorealisme tegenvallen (met name in de presentatie/opbouw van de tentoonstelling) en die van Erwin Olaf juist heel gaaf. Met name de filmpjes die de fotoserie Dusk & Dawn ondersteunden, maakten indruk bij ons (en lieten ons geïntrigeerd achter).
Dit is de teaser van de filmpjes (die tegelijkertijd worden afgespeeld):
Erwin Olaf heeft zich voor de twaalf werken van Dusk & Dawn laten inspireren door Francis Brenjamin Johnston. Zij fotografeerde in 1899 zwarte Amerikaanse leerlingen van het Hampton Instituut in Virginia, die een andere toekomst tegemoet gingen dan vrijgekomen slaven. In Dusk portretteert Olaf een gezin met donkere huidskleur en in Dawn zie je dezelfde scènes, maar dan in Rusland, tegen een bleke achtergrond.
Ook The Keyhole vond ik interessant. "De installatie The Keyhole is een ruimte waarop aan de buitenkant een serie foto’s is te zien van mannen, vrouwen, kinderen, vrijwel allemaal met het hoofd van de kijker afgewend (zie foto’s). Erwin Olaf fotografeerde ze in een sobere, tijdloos aandoende omgeving. Er is een sterke emotie van schaamte en vernedering voelbaar. Aan twee zijdes van de ruimte bevinden zich deuren waar door een sleutelgat naar binnen gekeken kan worden."
Dit las ik ergens over de fotoserie Berlin:
"Voor de serie Berlin liet hij zich inspireren door de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw. In deze tijd van het interbellum ziet de kunstenaar een gelijkenis met onze huidige tijd, een tijd van crisis. 'Wij, de westerse wereld, dansen op de rand van de vulkaan. Je voelt dat er iets onheilspellends op ons afkomt, je leest het in de kranten, maar we feesten gewoon door. We staan op een kantelpunt, dat gevoel heb ik willen uitdrukken in deze serie.' En waar kan dat dan beter dan in Berlijn? De stad waar het culturele leven tijdens die periode als nergens anders zinderde van machtsstrijd en naderend onheil."
"Macht wordt door Erwin Olaf uitgebeeld door kinderen. Een portret van een meisje dat ons aankijkt met een zelfverzekerde, intimiderende blik. Met haar valt niet te spotten. Ze is gekleed in iets wat associaties oproept met militaristische kleding. De foto's zijn filmachtig, surrealistisch bijna. Het is het dromerige, nachtmerrieachtige van die periode en onze huidige tijd, aangescherpt door beladen locaties in Berlijn als het Olympisch Stadion uit 1936 en de loge van de Vrijmetselaarsvereniging."
Ik vond met name die 'macht'-foto's met kinderen heeeeel sterk.. Creepy ook..
Mooi winters uitzicht trouwens vanuit het museum vanmiddag :-)
'Regressive' bestond uit de fotoserie Dusk & Dawn (2009), de installatie Keyhole (2011) en de fotoserie Berlin (2012), alledrie van Erwin Olaf. Keyhole en Berlin zijn voor het eerst te zien in Nederland.
Mirjam en ik vonden de tentoonstelling over neorealisme tegenvallen (met name in de presentatie/opbouw van de tentoonstelling) en die van Erwin Olaf juist heel gaaf. Met name de filmpjes die de fotoserie Dusk & Dawn ondersteunden, maakten indruk bij ons (en lieten ons geïntrigeerd achter).
Dit is de teaser van de filmpjes (die tegelijkertijd worden afgespeeld):
Erwin Olaf heeft zich voor de twaalf werken van Dusk & Dawn laten inspireren door Francis Brenjamin Johnston. Zij fotografeerde in 1899 zwarte Amerikaanse leerlingen van het Hampton Instituut in Virginia, die een andere toekomst tegemoet gingen dan vrijgekomen slaven. In Dusk portretteert Olaf een gezin met donkere huidskleur en in Dawn zie je dezelfde scènes, maar dan in Rusland, tegen een bleke achtergrond.
Ook The Keyhole vond ik interessant. "De installatie The Keyhole is een ruimte waarop aan de buitenkant een serie foto’s is te zien van mannen, vrouwen, kinderen, vrijwel allemaal met het hoofd van de kijker afgewend (zie foto’s). Erwin Olaf fotografeerde ze in een sobere, tijdloos aandoende omgeving. Er is een sterke emotie van schaamte en vernedering voelbaar. Aan twee zijdes van de ruimte bevinden zich deuren waar door een sleutelgat naar binnen gekeken kan worden."
Dit las ik ergens over de fotoserie Berlin:
"Voor de serie Berlin liet hij zich inspireren door de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw. In deze tijd van het interbellum ziet de kunstenaar een gelijkenis met onze huidige tijd, een tijd van crisis. 'Wij, de westerse wereld, dansen op de rand van de vulkaan. Je voelt dat er iets onheilspellends op ons afkomt, je leest het in de kranten, maar we feesten gewoon door. We staan op een kantelpunt, dat gevoel heb ik willen uitdrukken in deze serie.' En waar kan dat dan beter dan in Berlijn? De stad waar het culturele leven tijdens die periode als nergens anders zinderde van machtsstrijd en naderend onheil."
"Macht wordt door Erwin Olaf uitgebeeld door kinderen. Een portret van een meisje dat ons aankijkt met een zelfverzekerde, intimiderende blik. Met haar valt niet te spotten. Ze is gekleed in iets wat associaties oproept met militaristische kleding. De foto's zijn filmachtig, surrealistisch bijna. Het is het dromerige, nachtmerrieachtige van die periode en onze huidige tijd, aangescherpt door beladen locaties in Berlijn als het Olympisch Stadion uit 1936 en de loge van de Vrijmetselaarsvereniging."
Ik vond met name die 'macht'-foto's met kinderen heeeeel sterk.. Creepy ook..
Mooi winters uitzicht trouwens vanuit het museum vanmiddag :-)
woensdag 23 januari 2013
Whisky Nosing & Tasting
Links: Maarten met een Glenkinchie, 12 jaar. Rechts: Simon presenteert de Dalhwinnie van 15 jaar. |
De line up was als volgt:
Glenkinchie, 12 jaar Lowlands, 43% Hapje: warme apfelstrudel |
Dalwhinnie, 15 jaar Highlands, 43% Hapje: chocolade mousse |
Gragganmore, 12 jaar Speyside, 40% Hapje: Old Amsterdam |
Talisker, 10 jaar The Islands (Skye), 45,8% Hapje: zalm op een toastje met Philadelphia (en snufje dille) |
Caol Ila, 12 jaar Islay, 43% Hapje: Chorizo-worst |
Caol Ila, 12 jaar, is nog steeds mijn favoriet, maar ik ga zeker ook even een flesje Gragganmore halen in de stad vandaag en een mooi kaasje op de markt..
dinsdag 22 januari 2013
Aftiteling The Incredibles
Mooi staaltje vormgeving in jaren '60-stijl: de aftiteling van de Disney classic The Incredibles (de kinderen zagen 'm eergisteren). Ik heb dus met name genoten van de aan-en aftiteling..
Hierbij de aftiteling (vanaf 00:11).
Lekkere James Bond / Mission Impossible tune ook!
Hierbij de aftiteling (vanaf 00:11).
Lekkere James Bond / Mission Impossible tune ook!
Dicht
Wat een gave tape dit! ..niet dat ik zoveel dozen dichtplak / pakketjes verstuur, maar toch.. ik wil deze tape!
#cool
Van Mmiinn.
#cool
Van Mmiinn.
zondag 20 januari 2013
Dark Shadows gezien
Het duurde even (de film kwam dit voorjaar uit), maar gister hebben we 'm dan eindelijk gezien: Dark Shadows. Van Tim Burton. Met zijn muze Johnny Depp. En zijn vrouw Helene Bonham-Carter. En, een uitstekend spelende Michelle Pfeiffer. Leuk!
..en wat een gave styling..
..en wat een gave styling..
zaterdag 19 januari 2013
House H
Gaaf huis van Hiroyuki Shinozaki Architects (check out the site!). 'House H' staat in Matsudo (Japan).
Love it.
'k Mis nog wel een schapenvachtje her en der en een open haard..
Love it.
'k Mis nog wel een schapenvachtje her en der en een open haard..
Waterfles
Da's nog eens een leuke waterfles! Maar of ie 'suitable for work' is..
;-)
;-)
Getekend door (Disney-animator&screenwriter) Chris Sanders.
Joop
Vanochtend opgestaan met warme broodjes uit de oven en dromerige liedjes van Joop Stokkermans. Heerlijk..
Toch jammer dat zijn album 'Schiphol in music' nooit is gedigitaliseerd..!
Als ik nu de lp koop.. Wie met een platenspeler kan dit album dan van vinyl omzetten naar mp3/cd?
Tips, anyone?
#dtv
Toch jammer dat zijn album 'Schiphol in music' nooit is gedigitaliseerd..!
Als ik nu de lp koop.. Wie met een platenspeler kan dit album dan van vinyl omzetten naar mp3/cd?
Tips, anyone?
#dtv
vrijdag 18 januari 2013
Omwonden
Willi Kissmir is een Duitse (rock)muzikant en schilder. Ik ben helemaal weg van zijn schilderwerk!
#wauw
#wauw
The event of a thread
Park Avenue Armory in een voormalig arsenaal in New York. De grote leegstaande hal wordt sinds kort gebruikt door kunstenaars om spectaculaire installaties te maken/presenteren. Ann Hamilton heeft bijvoorbeeld in december de hal gevuld met enorme doeken en grote schommels.
Haar kunstwerk heet 'The event of a thread', en ik vind het prachtig. De speelsheid, de beweging, de rust, en hoe het uitnodigt tot interactie of gewoon tot genieten, en het delen van de schoonheid van de installatie.
Onderstaand een korte visuele impressie.
NB Wat je hier niet kunt zien, is dat er (bewust) duiven in de hal zijn losgelaten die een onderdeel uitmaken van de installatie. Ik kan me heel goed voorstellen hoe zij al fladderend en koerend door de ruimte bijdragen aan een stukje rust en spirituele beleving van de installatie, geheel in harmonie met de vloeiende beweging van de doeken en de schommels. Ook las ik ergens dat aan het eind van de dag een zanger(es) vanaf een balkon een serenade brengt, die opgenomen wordt en de volgende dag wordt afgespeeld.
n
Haar kunstwerk heet 'The event of a thread', en ik vind het prachtig. De speelsheid, de beweging, de rust, en hoe het uitnodigt tot interactie of gewoon tot genieten, en het delen van de schoonheid van de installatie.
Onderstaand een korte visuele impressie.
NB Wat je hier niet kunt zien, is dat er (bewust) duiven in de hal zijn losgelaten die een onderdeel uitmaken van de installatie. Ik kan me heel goed voorstellen hoe zij al fladderend en koerend door de ruimte bijdragen aan een stukje rust en spirituele beleving van de installatie, geheel in harmonie met de vloeiende beweging van de doeken en de schommels. Ook las ik ergens dat aan het eind van de dag een zanger(es) vanaf een balkon een serenade brengt, die opgenomen wordt en de volgende dag wordt afgespeeld.
n
zondag 13 januari 2013
Leve de liefde
Vanmiddag de dansvoorstelling 'Leve de liefde' gezien Introdans Ensemble voor de jeugd. Geweldig. Was echt heel mooi. Is terecht genomineerd voor de Zapp Theaterprijs.
De voorstelling bestond uit de volgende stukken:
* Bate
* (een stuk uit) Longing
* Pas de Danse
* Bread-peace
* Kiss me goodnight
* (een stuk uit) Anaphase
* Sinfonia India
Met name de stukken 'Bate' (van choreograaf Fernando Melo) en 'Pas de Danse' (van choreograaf Mats Ek) vond ik geweldig.
Hieronder een visueel 'verslag' van de voorstelling.
De voorstelling bestond uit de volgende stukken:
* Bate
* (een stuk uit) Longing
* Pas de Danse
* Bread-peace
* Kiss me goodnight
* (een stuk uit) Anaphase
* Sinfonia India
Met name de stukken 'Bate' (van choreograaf Fernando Melo) en 'Pas de Danse' (van choreograaf Mats Ek) vond ik geweldig.
Hieronder een visueel 'verslag' van de voorstelling.
Rechtsboven: 'Bate', rechtsonder: 'Anaphase', links: 'Pas de Danse'
'Bread-peace'
'Longing'
'Kiss me goodnight'
'Sinfonia India'
zaterdag 12 januari 2013
Jenson Button
Britse Formule-1 coureur en voormalig wereldkampioen Jenson Button is cool gefotografeerd door Hunter & Gatti voor de nieuwe collectie van BOSS McLaren
spring 2013.
Abonneren op:
Posts (Atom)