Mooi appartement in Barri Gotic

Ooh.. HIER ga ik logeren wanneer ik weer in Barcelona ben!

Wat een mooi&strak appartement..

En het ligt ook nog eens in Barri Gotic ('Gothische wijk' in het Catalaans), het oudste en meest schilderachtige gedeelte van de stad. Je kunt het appartement ergens achter het stadhuis vinden.

Zucht. Toch jammer dat het niet te huur is..



Ontwerp door YLAB.

 

  

The man with the iron fists

Jaaa, deze wil ik zien!

De nieuwste van Quentin.

The man with the iron fists.

Undine

Wat een mooie foto van de destijds 22-jarige Japans-Amerikaanse beeldhouwer Isamu Noguchi en zijn werkelijk breathtaking 'Undine'!

Ik werd verliefd op deze foto (en Undine) toen ik hem..eh..haar voor het eerst zag..

Twee jaar geleden is het beeld trouwens voor vier miljoen dollar verkocht.

Sorry

Het ligt er natuurlijk een béétje aan wat je voor stouts hebt gedaan, maar deze 'apology kit' zou nog wel eens een goed idee kunnen zijn wanneer je het weer goed wilt maken..

 

Serpent

'Litith' door John Collier

"Geen dier speelt mondiaal zo’n prominente rol in mythologie en beeldende kunst als de slang. Gevreesd en vereerd, de slang is alomtegenwoordig. In de mode van 2012 wordt zelfs gesproken van ‘het jaar van de slang’. Vanwaar toch die fascinatie van de mens voor een dier dat dodelijk giftig kan zijn en bedreigend overkomt? De slang staat in de bijbel bekend als de incarnatie van het kwaad, maar in het logo van apothekers, huisartsen en ziekenhuizen heeft ze juist een positieve betekenis."

Persoonlijk heb ik de slang ook altijd fascinerend gevonden. Ik ga dit jaar dus nog naar de tentoonstelling 'Goddelijk en Griezelig' in het Afrika museum. Raar trouwens dat ie niet volgend jaar te zien is.. #2013JaarvandeSlang

'Ssssserpent tree' door Niki de Saint Phalle

La Femme D' Argent

Air.

Blijft een prachtig nummer..

Bottom

Vanavond ga ik de 3e dvd van de, van Mathieu&Aukje geleende, 'Bottom Live-5 dvd collection'-box kijken. Zin in.

#vindikleuk

Het allerleukst zijn de scenes waar één van de twee heren z'n tekst vergeet, zomaar even een (dus nieuwe) grap tussendoor maakt en/of de slappe lach op het toneel krijgt.

Over het vergeten van tekst:

Uit de live show 'Hooligan's Island'.

Canto Ostinato

"Is muziek in staat om mensen te veranderen?
Ja, het gebeurt, heel af en toe.
Net als met de liefde."

Dat schrijft een recensist naar aanleiding van de documentaire 'Over Canto' over het beroemde stuk 'Canto Ostinato' datSimeon ten Holt tussen 1976 en 1979 componeerde. Vanaf het eerste moment riep het stuk felle controverses op. De officiële muziekwereld veroordeelde het stuk als te mooi en zonder vernieuwing. Inmiddels is 'de Canto' door een zeer grote groep luisteraars omarmd, en veel meer geworden dan een muzikale compositie voor vier piano’s.

En Reinier (#luckybastard) woont vanavond een concert bij van de veelzijdige organist, componist en dirigent (onder andere van de cantorij waar Reinier zingt) Toon Hagen, die 'Canto Ostinato' heeft bewerkt en het vanavond (in zijn eentje) op het orgel in de Grote Kerk van Zwolle ten gehore brengt.

#jaloers

Ik luister vanavond (via Youtube) inmiddels al anderhalf uur naar dit bijzondere pianostuk, vol met mantra-achtige herhalingen. Vreemd genoeg heel prettig om tot rust te komen.. Het stuk duurt trouwens een uur en veertig minuten, maar kan ook in een marathon-variatie worden uitgevoerd (waarbij pianisten elkaar dus aflossen).

Leuke beschrijving trouwens van een Canto Ostinato-cd op Bol.com:
"Het is een lyrisch stuk dat aanhoort als een eeuwigdurende rotonde waarbij elk rondje niet exact hetzelfde is als een van de vorige. Met een prachtig 'refreintje' waar je op kan wachten tot het weer langskomt." :-)

Toon heeft lang en hard gewerkt om dit bijzondere stuk om te zetten naar orgel. Voor de leken onder ons (waartoe ik me zelf overigens ook reken): je kunt een pianowerk niet zo maar één op één spelen op een orgel, daar heeft een orgel niet genoeg..eh registers voor (of zoiets). Anyway, ik heb respect voor Toon, en voor zijn muzikaliteit, en had gewild dat ik vanavond ook in de Grote Kerk in de binnenstad van Zwolle zat.



Filmmaker Ramon Gieling heeft trouwens een documentaire (met o.a. Halina Reijn) gemaakt over de dramatische invloed die 'de Canto' op mensen heeft gehad: 'Over Canto'.

Het is een documentaire over het leven van een aantal mensen dat er anders had uitgezien als Canto Ostinato niet was gecomponeerd. Heel af en toe is muziek, net als de ware liefde, in staat een radicale verandering in iemand teweeg te brengen. Deze compositie heeft het met een aantal mensen gedaan.

"In de compositie Canto Ostinato stijgt de werkelijkheid als het ware boven de realiteit uit. Een aantal mensen, beter gezegd een aantal verhalen van mensen, cirkelt rond het hoofdpersonage: het beroemde, waanzinnig populaire muziekstuk Canto Ostinato van Simeon ten Holt. Soms vertellen de mensen zelf, in een schijnbare monoloog, soms laat een jonge, of andere versie van de persoon het zien in gedramatiseerde scènes. De verhalen van de personages in wier leven het stuk een belangrijke – zelfs bepalende – rol heeft gespeeld geven de film reliëf."


'Over Canto' is afgelopen november in première gegaan tijdens het IDFA 2011.

Poolhouse

Oh, I love this poolhouse. Jammer genoeg hebben we geen 'pool'..

Het poolhouse (wat is het mooie Nederlandse equivalent voor 'poolhouse'?) is ontworpen door Robert M. Gurney Architect en staat in buitenwijk van Washington DC.

Het is zo ontworpen, qua materialen, isolatie en uitstraling, dat de eigenaren er het hele jaar van kunnen genieten. 

Mooi.

De vrouwen (en meer) van Maria Corte

Mooi, deze illustraties van Maria Corte.

Ah. Eva had dus hakken aan in het paradijs.. Rode nog wel ;-)

 

Prachtig.. het duurde even voor ik haar zag.

Chilly Gonzales

Chilly Gonzales.

Fijn.

Dit had ook de opening titles van Star Trek kunnen zijn

De mannen van The Quintek Group hebben als homage aan andere opening titles voor de originele Star Trek-serie gemaakt. Mooi gedaan, mannen.

Prometheus

We zijn gisteravond naar Prometheus geweest. Als Alien(- en Predator-)fan moét je natuurlijk deze prequel van de Alien-films zien..

Ik had trouwens wel het idee dat er meer tijd en ruimte genomen had kunnen worden voor de (verdieping van) karakters en verhaallijnen, en dat Prometheus misschien (nog) beter uit de verf was gekomen als Ridley Scott er een mini-serie van had gemaakt. Maar dat mag de pret niet drukken; we hebben ons prima vermaakt :-)

Grappig: Prometheus is niet echt Oscar-materiaal, maar heeft net als The Matrix, The Island en Minority Report het effect dat je er samen bij het ontbijt lekker filosofisch over kunt na-bomen. Over óf er 'engineers' zouden kunnen zijn (die op hun beurt dan natuurlijk wel weer gemaakt zouden moeten zijn door God ;-)) en waarom ze ons dan gemaakt zouden hebben, en óf, en zo ja waarom, ze ons vervolgens ook weer wilden vernietigen..

Er zitten verschillende dingetjes in de film waarover je lekker kunt filosoferen en discussiëren. En, één van de gesprekken uit de film bleef me letterlijk bij; ik bleek het gesprek de volgende ochtend woord voor woord te kunnen herhalen. Het was het gesprek tussen de gedeillusioneerde wetenschapper Charlie Holloway en de android (robot dus) David. Hieronder de tekst.  
[after David takes a sample of the liquid he found in the vase, David finds Holloway looking drunk]
David: Am I interrupting? [indicating to the bottle he's holding]
David: Thought you might be running low. [David takes a glass from the shelf]
Charlie Holloway: Pour yourself a glass, pal.
David: Thank you, but I'm afraid it would be wasted on me.
Charlie Holloway: Oh, right. I almost forgot, you're not a real boy, huh?
David: I'm very sorry that you're Engineers are all gone, Dr. Holloway.
Charlie Holloway: You think we wasted our time coming here, don't you?
David: You're question depends on the understanding, what you hope to achieve by coming here?
Charlie Holloway: What we hope to achieve? Well, it's to meet our makers. To get answers. Why they...why they even made us in the first place.
David: Why do you think your people made me?
Charlie Holloway: We made you cause we could.
David: Can you imagine how disappointing it would be for you to hear the same thing from your creator?
[Holloway laughs]
Charlie Holloway: I guess it's a good thing you can't be disappointed, huh?
David: Yes, it's wonderful actually.

I love androids. Ze laten, in de gesprekken die zij in films met mensen hebben, zo scherp onze menselijkheid zien..

Michael Fassbender is trouwens geweldig als android David.
Grappig detail: het pak dat David op de foto hierboven aan heeft, is een exacte kopie van een uniform van Mao en zijn volgelingen.

Wat is ook weer geweldig vond, was dat Ridley Scott ook in deze (Alien)film een oersterke vrouw de hoofdrol laat spelen. De scene waarin haar kracht het sterkst en heftigst naar voren komt, is direct ook mijn favoriete scene van de film. Beetje luguber wellicht, die scene, maar wow.. wat een overlevingsdrang! Mocht je de film nog gaan zien: het gaat om de scene met Elisabeth Shaw in de med-pod, de ultamoderne automatische operatie-capsule die aan boord van het wetenschappelijke onderzoeksruimteschip Prometheus is.

#respect

Bekijk hieronder de trailer van de film.

Weekendje Alkmaar

Net terug van een weekendje Alkmaar. We hebben mijn ouders bezocht die tussen Alkmaar en Bergen op een camping staan, we hebben bij De Batavier gespeeld, Reinier en ik zijn lekker uit eten geweest bij Il Colosseo in de stad, filmpje (Prometheus) gepakt, heerlijk in Bed & Breakfast Nassau geslapen (en ontbeten) terwijl de kinderen in de caravan bij opa en omi sliepen en ontbeten, en vanmiddag met z'n allen gezwommen bij De Holle Bolle Boom in Tuitjenhorn.

Zat plezier dus voor de kids én voor ons :-)

Bed & Breakfast aan het Nassauplein

Bij het Bed & Breakfast Nassau hebben we heerlijk geslapen. De eigenaren zijn gastvrije en lieve mensen. Gastheer Wim verstaat de kunst van het behagen: hij was eigenaar van restaurant De Vestibule in Alkmaar en kookt zelf ook nog steeds erg graag. Hij vertelde dat vandaag zo'n 35 man van de Rotary op bezoek komt bij hem en zijn vrouw. Hij is al drie dagen bezig met het bereiden van allerlei lekkers.. Mmmmm... 

Achter het poortje (zie foto onder) ligt de tuin en het tuinhuis (eigenlijk is 'tuinhuis' bijna een belediging voor deze zelfstandige woning..) met eigen(!) tuin. 

'Tuinhuis'

's Ochtends regende het helaas, dus we konden niet buiten ontbijten. Maarrr... we hadden wel verse eitjes van de kippetjes van Wim! (zie het groen-witte kippenhok hiernaaast). 

Uitzicht uit het tuinhuis op het schuurtje van de eigenaren.

Prijs die Wim heeft gekregen (stond in ons tuinhuis).

Vanmiddag hebben we gezwommen in zwemparadijs 'Plons' van De Holle Bolle Boom in Tuitjenhorn. Was echt heel leuk. Hiernaast zie je de plattegrond van het zwemparadijs. De mega-grote tunnel-waterglijbaan (weet je wel, zo één die buitenlangs gaat) die gekleurde licht-effecten had, staat helaas niet op de plattegrond, maar hij was rechts van de 'boom' gesitueerd. Ik ben er 2x in geweest met Nathan, 2x met Judith en 2x alleen :-)

Natuurlijk hebben we daar ook even gegeten. Jammer dat de open haard niet aan was..