donderdag 24 januari 2013

Erwin Olaf en Neorealisme

Vanmiddag met buurvrouw Mirjam naar het Museum voor Moderne Kunst in Arnhem geweest. We gingen speciaal voor de tentoonstellingen 'In de schaduw van morgen. Neorealisme in Nederland' en 'Regressive' (met werk van Erwin Olaf).

'Regressive' bestond uit de fotoserie Dusk & Dawn (2009), de installatie Keyhole (2011) en de fotoserie Berlin (2012), alledrie van Erwin Olaf. Keyhole en Berlin zijn voor het eerst te zien in Nederland.

Mirjam en ik vonden de tentoonstelling over neorealisme tegenvallen (met name in de presentatie/opbouw van de tentoonstelling) en die van Erwin Olaf juist heel gaaf. Met name de filmpjes die de fotoserie Dusk & Dawn ondersteunden, maakten indruk bij ons (en lieten ons geïntrigeerd achter).



Dit is de teaser van de filmpjes (die tegelijkertijd worden afgespeeld):


Erwin Olaf heeft zich voor de twaalf werken van Dusk & Dawn laten inspireren door Francis Brenjamin Johnston. Zij fotografeerde in 1899 zwarte Amerikaanse leerlingen van het Hampton Instituut in Virginia, die een andere toekomst tegemoet gingen dan vrijgekomen slaven. In Dusk portretteert Olaf een gezin met donkere huidskleur en in Dawn zie je dezelfde scènes, maar dan in Rusland, tegen een bleke achtergrond.

Ook The Keyhole vond ik interessant. "De installatie The Keyhole is een ruimte waarop aan de buitenkant een serie foto’s is te zien van mannen, vrouwen, kinderen, vrijwel allemaal met het hoofd van de kijker afgewend (zie foto’s). Erwin Olaf fotografeerde ze in een sobere, tijdloos aandoende omgeving. Er is een sterke emotie van schaamte en vernedering voelbaar. Aan twee zijdes van de ruimte bevinden zich deuren waar door een sleutelgat naar binnen gekeken kan worden."

Dit las ik ergens over de fotoserie Berlin
"Voor de serie Berlin liet hij zich inspireren door de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw. In deze tijd van het interbellum ziet de kunstenaar een gelijkenis met onze huidige tijd, een tijd van crisis. 'Wij, de westerse wereld, dansen op de rand van de vulkaan. Je voelt dat er iets onheilspellends op ons afkomt, je leest het in de kranten, maar we feesten gewoon door. We staan op een kantelpunt, dat gevoel heb ik willen uitdrukken in deze serie.' En waar kan dat dan beter dan in Berlijn? De stad waar het culturele leven tijdens die periode als nergens anders zinderde van machtsstrijd en  naderend onheil."

"Macht wordt door Erwin Olaf uitgebeeld door kinderen. Een portret van een meisje dat ons aankijkt met een zelfverzekerde, intimiderende blik. Met haar valt niet te spotten. Ze is gekleed in iets wat associaties oproept met militaristische kleding. De foto's zijn filmachtig, surrealistisch bijna. Het is het dromerige, nachtmerrieachtige van die periode en onze huidige tijd, aangescherpt door beladen locaties in Berlijn als het Olympisch Stadion uit 1936 en de loge van de Vrijmetselaarsvereniging."

Ik vond met name die 'macht'-foto's met kinderen heeeeel sterk.. Creepy ook..


Mooi winters uitzicht trouwens vanuit het museum vanmiddag :-)


Geen opmerkingen:

Een reactie posten